மற்றவை - என்ன வாழ்க்கைடா?

*** இதுதான் வாழ்க்கையா?***

பிறப்பு என்பது ஒரு மனிதனுக்கு மிகவும் சந்தோசத்தை தரும் விசயம். ஒரு குழந்தை பிறக்கும் போது கிடைக்கும் ஆனந்தம் அளவிட முடியாதது. ஆனால் இறப்பு என்ற விசயம் மிகவும் வருத்தத்தை தரக்கக்கூடியது. நாம் இரண்டையும் இயல்பாக ஏற்றுக்கொள்ளும் மனப் பக்குவத்தை வளர்த்துக்கொள்ள வேண்டும். உயிராலும்..உணர்வாலும் ஆன ஜடப் பொருள்தான் நாம். ஆதலால் உணர்ச்சிகளைக் கட்டுப்படுத்த வேண்டிய அவசியம் இல்லை என்றுதான் நான் நினைக்கிறேன். சிரிக்க நினைத்தால் சிரித்து விடு. அழ நினைத்தால் அழுது விடு. இந்த நிசப்தமான உண்மையை என் மனது திரும்ப திரும்ப சொல்லியது இன்று. காரணம் பத்திரிக்கையில் வந்த பரிதாப செய்தி.

நேற்றைய பத்திரிக்கையில் வந்த காஞ்சிபுரம் பஸ் விபத்து செய்தியை படத்துடன் பார்த்த பின்பு எனக்குள் ஒரு பெரிய சோக உணர்வு ஏற்ப்பட்டு விட்டது. யப்பா..எப்படிப்பட்ட கோர விபத்து!. பேணி வளர்த்த மனித உடல் வெறும் கரிக்கட்டையாய் கிடந்ததை பார்க்கும் போது மனது ரொம்ப வலிக்கிறது. இறந்த அத்தனை பேருக்கும் எத்தனை எதிர்கால கனவுகள் இருக்கும்.எத்தனை பொறுப்புகள் நிறைவேற்றப்படாமல் இருக்கும். இனி அவர்களின் கடமைகளை யார் நிறைவேற்றுவார்கள். இதுதான் வாழ்க்கையா?

அவர்களின் ஆத்மா சாந்தியடையவும், அவர்களின் குடும்பங்களுக்கு எனது ஆழ்ந்த வருத்தத்தையும் தெரிவித்துக் கொள்கிறேன். இதுதான் வாழ்க்கை. " நம் வாழ்க்கை பயணம் எப்போது முடிவடையும்?" என்ற விடையே தெரியாமல் வாழ்ந்த்து கொண்டிருக்கிறோம். எனவே இருக்கின்ற நிகழ்கால வாழ்க்கையை நல்லபடியாக அன்புடனும் , யார் மனதையும் புண்படுத்தாமல் வாழலாம்.

டிஸ்கி : வேறு ஒரு பதிவை எழுத நினைத்தேன். ஆனால் விபத்து செய்தியை படித்ததும் எனக்கு இதுதான் எழுத தோன்றியது.